Het valt op dat de scheidende ouders die we tegenkomen in de praktijk bijna allemaal zeggen dat het zo goed gaat me de kinderen: er is nauwelijks iets aan ze te merken, ze passen zich heel gemakkelijk aan de nieuwe situatie aan en ze kunnen ook nog eens goed met de nieuwe vriend of vriendin van papa of mama opschieten. De effecten van scheiding op kinderen worden vaak gebagatelliseerd; “het komt tegenwoordig zoveel voor” en “als we maar geen ruzie hebben dan komt het wel goed”.

Ontkennen

Dat is wel te verklaren. Ouders die bij ons komen zitten midden in de crisis, alles moet nog geregeld worden, de scheidingsmelding is meestal nog kersvers. Ze kunnen soms nauwelijks zelf het hoofd boven water houden, als ze dan ook nog onder ogen moeten zien dat hun kind het moeilijk heeft kan het allemaal wel eens teveel worden. En dan zijn er de schuldgevoelens; met een echtscheiding maak jij zelf een keuze waarvan je weet dat je je kinderen verdriet doet, je kiest voor jezelf (of er wordt voor je gekozen). Door te beweren dat het eigenlijk heel goed gaat met de kinderen, raak je niet aan je eigen schuldgevoel. En tot slot is er de algemeen menselijke neiging om negatieve gevoelens weg te drukken in de hoop dat er dan positieve voor in de plaats komen.

Het verlies moet verwerkt worden

Toch kan het niet anders dan dat een scheiding een ingrijpende gebeurtenis is. Een groot verlies in het leven van een kind. Dit verlies moet verwerkt worden. Ook kinderen moeten hierom kunnen rouwen. Rouwen is het proces van aanpassing van de ene situatie aan de andere. In het begin ben je meer gericht op het verlies van de oude situatie, na verloop van tijd kun je je meer richten op de positieve dingen die de nieuwe situatie of die de toekomst kan brengen. Rouw heeft een open einde. De pijn kan een leven lang door gebeurtenissen of ontmoetingen getriggerd en opnieuw gevoeld worden.

Wordt vervolgd

Dit is het eerste artikel in een reeks van vier die te maken hebben met de wijze waarop kinderen rouwen; hoe ziet het eruit? Wat kun je als ouder doen? Wat kun je beter niet doen? Klik hier voor het tweede artikel

De artikelen zijn grotendeels ontleend aan het boek ‘Ruimte voor verdriet; omgaan met kinderen in verliessituaties’ van Erik Verliefde en Riet Fiddelaers-Jaspers.

Echtscheiding Nijmegen