Er wordt wel gezegd: “Een man gaat pas weg bij zijn vrouw als hij al een ander  op het oog heeft”. Moeilijk te bewijzen, maar feit is dat mannen gemiddeld binnen een jaar na de scheiding een nieuwe vriendin hebben en vrouwen na vijf jaar een nieuwe vriend. Kinderen worden dus al vrij snel na de scheiding van hun ouders geconfronteerd met in ieder geval één verliefde ouder en zijn/haar nieuwe verliefde vriend(in). Kinderen reageren daar heel verschillend op.

Tweeling

Hoe verschillend blijkt uit een gesprek dat we met een 14-jarige tweeling hadden, een jongen en een meisje. Hun vader heeft hun moeder enkele maanden geleden verlaten voor een nieuwe vriendin. De jongen past zich meteen aan de nieuwe situatie aan. Accepteert alles schijnbaar moeiteloos en bezoekt de nieuwe vriendin en haar kinderen samen met de vader. Het meisje heeft het erg moeilijk en wil geen kennis maken met de nieuwe vriendin.

Acceptatie en opluchting

Als we wat langer met de jongen praten, blijkt dat hij vooral opluchting voelt dat het geruzie tussen zijn ouders thuis is opgehouden. Ruzies waar hij zich vaak tussen voelde staan, omdat hij het gevoel had dat hij zijn moeder tegen zijn vader moest beschermen. De relatie met de vader is een stuk beter nu hij niet meer thuis woont. Hij is ook blij dat zijn vader eindelijk gelukkig lijkt te zijn. Daarom accepteert hij de situatie (en hij is ook praktisch: “ het gaat toch gebeuren, dus dan maar meteen”) en ontkent hij de pijn, die hij ongetwijfeld moet voelen dat zijn vader weg is en zijn moeder verdriet heeft. Eigenlijk offert hij zichzelf op.

Gemis en verdriet

Het meisje heeft een reactie die eigenlijk meer past bij de situatie, of een reactie die beter te begrijpen is (in ieder geval door de moeder en haar omgeving). Zij voelt zich ingeruild voor een andere vrouw, met kinderen die nu de aandacht van de vader krijgen. Ze is heel verdrietig, mist haar vader en heeft medelijden met haar moeder. Zij wil de nieuwe vriendin dan ook absoluut niet ontmoeten. Zij voelt druk van haar vader, want hij wil natuurlijk dat ook zijn dochter de situatie zo snel mogelijk accepteert. Hij voelt zich dan minder schuldig en het is ook niet zo ingewikkeld om zijn dochter te kunnen zien.

Uitdaging

De grote uitdaging voor de vader is om de dochter alle tijd te geven. Om haar te laten wennen aan het idee en om haar te laten bepalen wanneer zij zo ver is om de nieuwe vriendin te ontmoeten. En om dat dan ook op een wijze te laten verlopen dat de dochter het kan hanteren (b.v. eerst iets drinken buitenshuis, dan pas een kort bezoekje thuis etc.). Hij moet erop voorbereid zijn dat dat wel eens veel langer kan duren, dan hij graag zou willen. Misschien een jaar of langer. Het spanningsveld zit hem erin dat ook de dochter haar vader graag wil zien en dat ook de dochter graag wil dat haar vader gelukkig is. Zo kan ze zich makkelijk laten pushen naar iets waar ze nog helemaal niet aan toe is.

Op de lange termijn

Op de lange termijn is het ook in het belang van de vader en de nieuwe vriendin om de wensen van de dochter serieus te nemen. Als hij teveel doordrukt, is de kans groot dat zij de boel uiteindelijk toch gaat saboteren door onaardig te zijn tegen de nieuwe vrienden of door conflicten uit te lokken.

In het geval van de zoon is het erg belangrijk dat de vader, in al zijn blijdschap dat iedereen elkaar schijnt te mogen, niet voortdurend de vriendin en de kinderen erbij haalt als hij zijn zoon ontmoet. Tijd alleen doorbrengen met zijn zoon (en natuurlijk ook met zijn dochter) is en blijft heel belangrijk!!!!!

Echtscheiding Nijmegen