Er is niets mis met gamen, mits het niet obsessief wordt. En mits de andere dagelijkse bezigheden (school, sociale contacten en persoonlijke verzorging) er niet onder lijden. Als dat wel het geval is, is er sprake van een verslaving. Een verslaving aan games is vergelijkbaar met een gokverslaving. Iedere keer is er de gedachte “de volgende keer ga ik winnen”. Een gameverslaving begint, zoals alle verslavingen, onschuldig.
Gamen en scheiding
Regelmatig horen we dat de puberzonen van onze klanten (in de meeste gevallen gaat het om jongens vanaf 12 jaar) lange dagen achter de computer maken. Deze ouders signaleren zelf dat het aantal uren dat er gegamed wordt na de scheiding is toegenomen. Uit onderzoek is ook gebleken dat problematisch gamegedrag samenhangt met andere problemen, waaronder problemen thuis. Het risico op een gameverslaving wordt dus groter door een scheiding.
Vluchtgedrag
Als een kind gaat gamen om daarmee niet geconfronteerd te worden met de spanningen in huis of met zijn eigen ‘vervelende’ gevoelens van pijn en verdriet, is er sprake van vluchtgedrag. Met vluchtgedrag los je het probleem niet op, maar ga je het uit de weg. Dek je het als het ware toe. Je verwerkt de scheiding van je ouders dus niet. Onverwerkte pijn voel je de rest van je leven.
Regels
Gameverslaving is te voorkomen door het stellen van duidelijke regels. Op mijnkindonline.nl kun je een lijstje vinden van regels die je zou kunnen hanteren. De regels komen erop neer dat je je kind moet helpen met het leren van discipline en het indelen van zijn tijd. Waarom is het lastiger om regels door te voeren als je gaat scheiden of gescheiden bent?
Opvoeden in tijden van stress
Tijdens een echtscheiding leven ouders onder stress. Deze stress maakt dat het minder gemakkelijk is om je poot stijf te houden. Daarnaast is er vaak het schuldgevoel (“ze hebben het al zo moeilijk door de scheiding”) of de wens om het bij jou thuis zo leuk mogelijk te maken, waardoor ouders toegeeflijker zijn. Jongeren voelen dit feilloos aan en zullen de confrontatie vaak niet schuwen. De kans dat een ouder opgeeft is groter als hij of zij niet goed in zijn vel zit.
Eén lijn trekken
Daarnaast kun je dit soort zaken het beste aanpakken door als ouders op een duidelijke lijn te trekken. Als een van de ouders paal en perk wil stellen aan het computergebruik, maar de andere ouder werkt daar niet aan mee, heeft de ‘strenge’ ouder het extra moeilijk. Je moet dan wel heel stevig in je schoenen staan.
Minder toezicht
Na een scheiding zijn er meer gelegenheden dat er geen ouder aanwezig is. Gewoon omdat ze nu allebei apart wonen, of omdat er meer gewerkt moet worden. Onlangs hoorden we hier een mooi voorbeeld van. Zoonlief heeft de sleutel van het huis van zijn vader. Hij kan dus komen en gaan wanneer hij dat wil. De vader werkt de hele dag, dus om ongestoord te kunnen gamen (en zich aan het toezicht van de moeder te onttrekken) gaat hij naar het huis van de vader.
Echtscheiding Nijmegen