Artikelen over praten met kinderen over de scheiding & loyaliteit gaan vaak over de scheidingsmelding: het eerste gesprek waarin je je kind vertelt dat je uit elkaar gaat. Dit is een emotioneel en ingrijpend gesprek en het is belangrijk dat je het goed voorbereidt (wie gaat wat zeggen?), maar meestal zijn de emoties zo heftig dat het geen lang gesprek is. Het is geen gesprek waarin gedetailleerd wordt besproken wat de redenen van de scheiding zijn en welke gevolgen het voor iedereen heeft.
Na de scheidingsmelding
Communicatie is een proces. Het gaat erom dat er een sfeer wordt gecreëerd waarin open communicatie over de scheiding mogelijk is. Echte open communicatie kan alleen als er weinig spanning is tussen de ouders. In veel gevallen is dat, in ieder geval een bepaalde periode, niet het geval. Voorafgaand aan de scheiding of tijdens de scheiding is er bijna altijd sprake van spanning of onenigheid. De kinderen zullen dat voelen en dat heeft direct tot gevolg dat open communicatie voor de kinderen lastig is. Kinderen voelen meteen hun conflicterende loyaliteit. Met andere woorden, als ze ergens over praten met de ene ouder of een keuze maken die overeenkomt met de wens van die ouder, betekent dat automatisch dat ze het gevoel hebben de andere ouder in de steek te laten, loyaliteit, dat ze niet voor de andere ouder kiezen.
Vaste patronen
Sommige kinderen kiezen ervoor om helemaal niets meer te zeggen. Anderen zullen proberen om zoveel mogelijk iedereen tevreden te houden, met als gevolg dat ze voortdurend rekening houden met hun ouders. Zo is het te verklaren dat ze tegen hun vader iets heel anders kunnen zeggen, dan tegen hun moeder. Ze zeggen gewoon wat ze denken dat hun ouders willen horen. Dit is bij veel scheidingen in het begin de realiteit. Als de spanningen en conflicten aanhouden wordt dit een vast communicatiepatroon. En dan is het moeilijk om dat nog te veranderen in een patroon waarin de kinderen zich vrij voelen om tegen beide ouders openlijk te spreken over hun wensen of over de dingen die hen bezig houden. Gun jezelf een periode dat het niet allemaal helemaal goed loopt, maar laat die periode niet te lang duren!
Praten met anderen
In alle gevallen, maar vooral als een kind het moeilijk vindt om met zijn ouders over de scheiding te praten, is het goed om te vertellen wie er van de scheiding weet en wie het zou moeten weten en hoe je dat aan gaat pakken (wie vertelt het de juf en wanneer, bijvoorbeeld). Geef je kind toestemming om over de scheiding te praten met wie hij wil. Ook al bestaat het risico dat de vuile was buiten gehangen gaat worden. Als hij het lastig vindt om met zijn ouders te praten, bijvoorbeeld door gevoelens over loyaliteit, kan hij in ieder geval met anderen praten. En dat helpt.
En verder
Deze blog is onderdeel van een reeks van 3 over het thema ‘Communicatie met je kind over de scheiding’. In de volgende twee blogs gaan we verder in op wat er nodig is om de communicatie met je kinderen over de scheiding open te houden.
Echtscheiding Nijmegen