Scheiden als je kinderen hebt die in of rond de puberteit zijn is niet gemakkelijk. Sommige pubers reageren heel heftig. Sommigen geven nauwelijks een reactie, hun lijkt het allemaal niet veel uit te maken (“boeien!”). Soms kunnen ze thuis een heel andere indruk geven, dan buitenshuis, waardoor het lastig is om te peilen wat er echt in hen omgaat. Daarom een stuk over scheiden met een puber in huis, en typische puberdingen.
Wat is over het algemeen kenmerkend voor pubers? Typische puberdingen.
- Pubers zijn bezig om zichzelf te ontdekken in de wereld. Wie ben ik? Hoe word ik gezien? Hoe verhoud ik me tot de wereld? Dat kost veel energie en maakt in veel gevallen onzeker. Ze passen zich het liefst aan hun leeftijdsgenoten aan, dat geeft houvast.
- Pubers willen het liefst zo weinig mogelijk veranderingen in hun leven. Geen verhuizingen, geen verandering van school en vrienden, geen verandering van levensstandaard (in de zin van minder).
- Ze vinden het vaak moeilijk om hun leven goed te organiseren (hun hersenen zijn nog niet voldoende ontwikkeld); om alle activiteiten in hun leven in te plannen, hun kamers op te ruimen en overal aan te denken.
- Pubers zien de wereld vaak zwart-wit. Er is nog weinig ruimte voor de nuance. Omdat ze zichzelf in het middelpunt plaatsen, is hun empatisch vermogen (het vermogen je in te leven in anderen) nog niet zo ontwikkeld.
Wat betekent het voor een puber wanneer de ouders gaan scheiden?
- Simpelweg gezegd, ze hebben niet zoveel zin in de sores van anderen. Sommige pubers reageren erop met de houding: ‘het is jullie probleem, ik hoef er niet zoveel van te weten’. Zij sluiten zich af voor het onderwerp, praten er het liefst niet over, doen net of het hen niet zoveel kan schelen. Anderen nemen verantwoordelijkheid (meer dan ze op hun leeftijd zouden moeten nemen) en proberen alles zo goed mogelijk te laten verlopen. Zij willen alles weten, doen zoveel mogelijk hun best, laten zien dat het met hun allemaal wel meevalt. Zij offeren zichzelf en hun eigen behoeften als het ware op voor hun ouders en het gezin.
- Scheiden betekent altijd een grote verandering. Je hebt geen ‘normaal’ gezin meer, je wijkt af van de gangbare norm onder je vrienden (hoewel het aantal pubers met gescheiden ouders fors aan het toenemen is, is ‘het gezin’ toch de eerste referentie van kinderen). Scheiden gaat vaak gepaard met een afname in financiële zekerheid, een verhuizing of in ieder geval het wisselen tussen woonplekken. Veel pubers brengen veel tijd door op hun kamer. Ze willen zich terug kunnen trekken in hun eigen ruimte. Als dat niet meer vanzelfsprekend altijd kan, is dat voor hen heel lastig.
- Als ouders gescheiden zijn moet er veel meer georganiseerd en gepland worden. Pubers hebben een grondige hekel aan het sjouwen met hun spullen. Lees meer: Sjouwen met je spullen
- Sommige pubers (vooral als een van de ouders wil scheiden en de andere niet) wijzen een dader aan, degene die de oorzaak van alles is, en een slachtoffer, degene die er niets aan kan doen. De dader kan de vertrekkende ouder zijn (hij/zij heeft ons in de steek gelaten) of de ouder die achterblijft (door zijn/haar schuld is de andere ouder weggegaan). Ze vinden het moeilijk om te begrijpen dat in de meeste gevallen beide ouders een aandeel hebben in het mislukken van hun relatie. Als er een nieuwe partner in het spel is, is de conclusie helemaal snel getrokken.
Echtscheiding Nijmegen
Deze blog is onderdeel van een reeks van 3 over het thema ‘Scheiden met een puber’.
- Scheiden met een puber 1 – typische puberdingen
- Deel 2 Scheiden met een puber 2 – Wat vertel je en wat niet?
- Deel 3 Scheiden met een puber 3 – over daders en slachtoffers, omgaan met veranderingen en liefde
Meer blogs over pubers: