Het wisselmoment is het punt waar alles bij elkaar komt, waar niemand om de scheiding heen kan. Door de omgangsregeling moeten de ouders contact houden, terwijl ze dat waarschijnlijk niet zouden willen. Voorafgaand aan de wisseling zie je vaak wat onrust in het gedrag van kinderen en na de wisseling is er vaak nog meer onrust. Als ouders niet gespannen zijn, is een omgangsregeling voor kinderen beduidend minder spanningsvol.

Scheidingsonrust is besmettelijk

Ouders denken vaak dat onrustig of emotioneel gedrag van het kind rond de wisseling komt omdat er bij de andere ouder iets vervelends is gebeurd of omdat het kind het bezoek aan de andere ouder vervelend  vindt. Meestal om de spanning bij de ouders gaat, waardoor de onrust wordt veroorzaakt: scheidingsonrust in besmettelijk. Voor de vader betekent dit dat het bezoek negatief wordt beoordeeld door de moeder en dat de kinderen tegen het bezoek op gaan zien. Niet zozeer om vader, maar om de spanning die bij beide ouders om het bezoek hangt.

Wat is de reden?

De thuiswonende ouder, meestal de moeder, is bezorgd over de onrust van de kinderen. Zij wil er wat aan doen en daarom vraagt ze de kinderen wat er aan de hand is. Logisch dat je je kind wil helpen, maar voor het kind betekent het dat het met een reden moet komen. Voor het jonge kind is het vaak helemaal niet duidelijk waarom het zich vervelend voelt en kan dit ook nog eens niet goed in woorden uitdrukken. En daar komt nog bij dat een kind wel aanvoelt dat het niet zomaar kan zeggen dat het de scheiding niet leuk vindt, dat het papa mist, dat het bang wordt van de ruzies.

Kinderen willen de spanning oplossen

Kinderen kijken, zien, denken, trekken conclusies en baseren hun gedrag daarop. Om hun ouders te beschermen zijn ze bereid te verzwijgen en te jokken. Ze zoeken wat hun ouders tevreden kan stellen, wat ze denken dat hun ouders rustig maakt. Rond de wisselmomenten is dat beroep op kinderen groot, ze zijn heel gevoelig voor spanning. Ze zoeken het bij zichzelf en proberen de spanning op te lossen door tegen iedere ouder te zeggen wat het kind denkt dat die ouder wil horen. En daarmee wakkeren ze soms onbedoeld het vuurtje juist aan.

Tips:

1. Hou je aan de afspraak. Kom op tijd. Kom zonder dat de nieuwe partner in de auto zit als dat spanningen meebrengt.

2. Bespreek geen onderwerpen die gevoelig liggen. Als je over de kinderen praat, doe dat dan alleen over luchtige en positieve dingen.

3. maak een belafspraak in de avond voor of na de wisseling (zonder dat de kinderen in de buurt zijn) om dingen te bespreken of te overleggen.

4. geef kinderen de tijd om te acclimatiseren; dus niet wisselen vlak voordat ze naar bed moeten. Meestal kunnen ze niet direct gaanslapen.

5. denk niet meteen dat de kinderen lastig of verdrietig zijn omdat het niet leuk was bij de andere ouder. De kans is n.l. groot dat het daar niets mee te maken heeft. En de kans is ook groot dat ze je zeggen wat ze denken dat jij wil horen.

Uit: Martine Delfos, Weekendvaders

Echtscheiding Nijmegen