Bij een scheiding is het niet helemaal te voorkomen dat kinderen enige tijd worstelen met hun gevoel van loyaliteit. Dat is wel zwaar voor hen, op dat moment, maar op zich is dat niet erg. Opgroeien gaat nu eenmaal niet vanzelf. Ouders kunnen hun kinderen niet alles besparen en dat hoeft ook niet. Maar er zijn wel dingen die ouders beter wel of niet doen kunnen doen om hun kinderen te helpen.

Beheers de conflicten

Maak zo min mogelijk ruzie. Als je toch ruzie hebt gehad, laat je kinderen dan zien dat je in staat bent om je onderlinge conflicten op te lossen. Praat erover dat het weer is opgelost. Langdurige conflicten na de scheiding zijn de belangrijkste oorzaak van loyaliteitsconflicten.

Stel je niet op als slachtoffer

Kinderen kiezen vaak partij voor de ‘zielige’ ouder , de ouder die zich opstelt als slachtoffer van de situatie. Dit kan een manier zijn om een kind aan je te binden en dat gaat altijd ten koste van de band met de andere ouder. Een ‘zielige’ ouder  is vaak verbitterd en heeft de neiging om de andere ouder voortdurend verwijten te maken. Kinderen nemen het vaak op voor deze ouder.

Maar pas op: de loyaliteiten van kinderen kunnen wisselen. Als kinderen klein zijn, kunnen ze misschien je kant kiezen omdat ze medelijden met je hebben, als ze groot zijn kunnen ze zich daarom juist tegen je afzetten. Als ze klein zijn geloven ze misschien de verhalen van de ouder waar ze het meeste bij zijn en die de meeste invloed op ze heeft, als ze groot worden en de andere kant van het verhaal te horen krijgen, zou dat zich juist wel eens tegen die ouder kunnen keren. Zoek hulp als het je niet lukt om in je eentje uit de stroom van negatieve gedachten te komen.

Een kind wil meetellen, maar niet beslissen

Zadel het kind niet op met keuzen en beslissingen die hij niet kan maken.  Je moet een kind niet vragen waar hij het liefste wil wonen. Mocht je het kind een keuze voor moeten leggen (“Heb je zin om een weekendje met papa weg te gaan?”), reageer dan neutraal op zijn keuze. Voel het niet als een persoonlijke afwijzing. Laat het kind niet voelen dat jij je daardoor in de steek gelaten voelt. Gun het kind om met plezier bij de andere ouder te zijn.

Maak de andere ouder niet zwart

Praat tegen de kinderen, maar ook tegen anderen (waar de kinderen bij zijn) respectvol over de andere ouder. Het is pijnlijk voor kinderen om slechte dingen te horen over de persoon waar ze zo dol op zijn. Al vanaf de kleuterleeftijd pikken kinderen van alles op uit gesprekken van volwassenen en onthouden dat ook. Ga niet aan de telefoon met je vriendinnen uitgebreid de andere ouder zwart zitten maken. Praat niet over kinderalimentatie met het kind of waar het kind bij is. Jouw gevoel dat je niet voldoende geld krijgt, vertaalt het kind als een afwijzing van hemzelf als persoon. Gebruik je kind niet om informatie over het privéleven van je ex in te winnen.

Non-verbale signalen

Let op de subtiele, negatieve non-verbale boodschappen die je uitzendt, zoals grijnslachjes, rollen met de ogen of zuchten zodra de andere ouder ter sprake komt. Let niet alleen op je woorden, maar ook op je intonatie, je manier van doen en je lichaamstaal. Kinderen trappen er niet in als je het ene zegt en het andere laat voelen.

Gunnen

Gun je kind dat hij het leuk heeft bij de andere ouder. Gun je kind dat hij van de andere ouder houdt. Toon hem dat je blij bent als hij het leuk heeft gehad bij de andere ouder. Moedig het kind actief aan om contact met de andere ouder te zoeken.

En zelfs dan…

Ook al wordt een kind duidelijk gezegd dat het niet hoeft te kiezen tussen zijn ouders en hou je je zo goed mogelijk aan alle tips, dan kan het kind toch het gevoel hebben een keuze te moeten maken. Soms is er gewoon meer tijd voor nodig voordat het vertrouwen bij het kind na een scheiding weer hersteld is.

Lees meer: Wat is een loyaliteitsconflict?

Echtscheiding Nijmegen