Ouders stellen het soms heel lang uit om hun kinderen over de scheiding te vertellen. Vaak wordt als reden gegeven dat ze willen wachten tot het duidelijk is hoe het er na de scheiding uit komt te zien (welke zorgverdeling, wie waar gaat wonen). Of soms is de reden de Cito-toets of een naderend familiefeest. Het kan ook uitstel. De melding aan je kinderen is misschien wel  het moeilijkste moment van de hele scheiding is en je wil niets liever dan hen voor de pijn behoeden.  Een voorbeeld.

Een vrolijke 7-jarige

Een moeder woont met haar 7-jarige zoontje in de echtelijke woning met het makelaarsbord al in de tuin. Er is geen omgangsregeling afgesproken,  de vader komt langs wanneer hij dat wil. Als de moeder een oppas nodig heeft, komt de vader in huis om op het kind te passen. Het ouderschapsplan maken is heel gemakkelijk. Ze willen alles in onderling overleg regelen en zoals ze er nu bij zitten, gaat dat ook vast lukken.

Hij weet van niets

Het blijkt dat de ouders het kind nog niets hebben verteld. Het kind is heel vrolijk (heel anders dan het vriendje waarvan de ouders in een vervelende scheiding zijn verwikkeld) en de moeder wil dat voorlopig graag zo houden. Volgens haar heeft hij niets door, de vader denkt dat zoonlief zich meer afvraagt dan zij denken. Het kind heeft een keer gezegd dat hij hoopt dat papa in het nieuwe huis weer bij hen komt wonen, maar verder vraagt hij niets. Het is duidelijk dat de ouders zeer begaan zijn met het kind en het voor het kind zo goed mogelijk willen regelen. Zij doen dit door alles zoveel mogelijk bij het oude te houden. Op zich is daar niets mis mee. Waarom heb ik hier dan geen goed gevoel over?

Geen vragen?

Wat opvalt is dat het kind geen vragen stelt. Het lijkt erop dat het kind blijkbaar feilloos aanvoelt dat dit moeilijk ligt. Meestal stellen kinderen hele basale en praktische vragen. Het lijkt erop dat het kind bang is voor het antwoord en dus maar niets vraagt. Als een kind niets vraagt is het je taak als ouder om het kind uit te nodigen om vragen te stellen.  Ook al heb je nog niet alle antwoorden. Zeg dan; “We weten het nu nog niet, maar we gaan het zo goed mogelijk proberen te regelen. En als we het weten, zullen we het je direct laten weten”.

Bang voor de emoties van je kind

Als ouders informatie achterhouden, zou dat kunnen betekenen dat ze bang zijn voor de emoties van het kind (en waarschijnlijk dus ook voor de eigen emoties). Het kind zal boos of verdrietig  worden en het lijkt erop dat de moeder dat wil voorkomen. Het uiten van ‘negatieve’ gevoelens is nodig om de grote verandering in het leven te verwerken. De moeder onthoudt haar zoon de mogelijkheid om het verlies te verwerken.

Geen boodschap is ook geen geruststellende boodschap

Als je niets zegt, kun je je kind dus ook niet geruststellen of troosten. Een geruststellende boodschap zou kunnen zijn; “we doen er alles aan om het zoveel mogelijk hetzelfde te houden en zo goed mogelijk voor je te regelen”.

Herenigingfantasieën

Als je niets zegt, kun je fantasieën of angstige plaatjes die in kinderhoofden ontstaan niet uit de wereld helpen. Zoals alle kinderen op deze leeftijd zal ook dit kind herenigingfantasieën hebben. Daarom is het belangrijk om duidelijk te zijn dat papa niet meer terugkomt en niet meer bij hem en zijn moeder komt wonen. Ook dit kan de jongen pas gaan verwerken als hij weet hoe het zit.

bedrog

Als je niets zegt kun je ook het vertrouwen van je kind beschamen. Stel dat een kind er na een tijd zelf achter komt dat de ouders al een tijd gescheiden leven. Hij kan zich dan bedrogen voelen.

Controle

Bij dit stel heeft de moeder alle controle, zij regelt alles met betrekking tot de scheiding. Misschien is ze bang dat het kind vragen gaat stellen aan de vader en heeft ze geen controle over wat hij gaat zeggen. Om dit soort angsten op te vangen is het goed om samen een verhaal over de scheiding te maken voor het kind. Dan hoef je niet bang te zijn dat de andere ouder met een heel andere verhaal komt. Dat geeft ook rust. Maak een goed verhaal dat je samen kunt uitdragen, dat geeft een kind zekerheid en rust.

Rutten & Marianne Mediation/Echtscheiding