Een gevoel van machteloosheid

Bij alle ingrijpende gebeurtenissen in een mensenleven geldt: hoe groter het gevoel van machteloosheid, des te moeilijker is het om ermee om te gaan.

Kinderen hebben geen macht over de keuze van hun ouders om te gaan scheiden. Een gevoel van machteloosheid hoort voor kinderen dus bij een scheiding. Het maakt het voor kinderen wel gemakkelijker als ze het gevoel hebben dat ze enige zeggenschap hebben over de regelingen die als gevolg van een scheiding gemaakt moeten worden. Hierin kunnen ouders aan hun kinderen het gevoel geven dat ze meetellen. Kinderen willen dat hun stem hierin gehoord wordt.

Wat is meebeslissen?

Voor veel ouders is dit een lastig terrein; waar ligt de grens tussen meebeslissen en meetellen? Meebeslissen wil zeggen dat kinderen een beslissing moeten nemen, dat zij zelf een keuze moeten maken uit verschillende mogelijkheden. Veel ouders voelen instinctief aan dat kinderen daar niet mee opgezadeld moeten worden. De keuze voor een van de mogelijkheden houdt voor kinderen al gauw een keuze voor een van de ouders in. Als je de beslissing bij de kinderen legt, breng je hen al gauw in een loyaliteitsconflict.

Wat is meetellen?

En toch is het belangrijk dat kinderen het gevoel hebben dat ze meetellen. Het onderscheid zit hem al in de vraagstelling. In de vragen “Waar wil je het liefste wonen?” “Papa wil co-ouderschap, wat vind jij daarvan?” ligt besloten dat het kind gevraagd wordt om een keuze te maken.

Je kunt een vraag ook anders stellen: “Papa en mama hebben gesprekken over hoe ze de dingen het beste voor jou kunnen regelen na de scheiding. Met welke dingen moeten wij rekening houden? Welke dingen vind jij belangrijk? Over welke dingen maak jij je zorgen?” Dit zijn vragen waarbij de mening van het kind gevraagd wordt, waarbij ze het gevoel krijgen dat ze meetellen.

Lees verder op Meetellen of meebeslissen? 2

Echtscheiding Nijmegen