Ouders die uit elkaar gaan en een baby hebben, staan voor andere uitdagingen dan ouders met grotere kinderen. In onze praktijk komt het regelmatig voor dat ouders die uit elkaar gaan onenigheid hebben over de zorgverdeling van hun baby of dreumes (1 tot 2 jaar). Meestal komt het erop neer dat de vader meer zorg wil dan de moeder op dat moment bereid is te geven. Hij kan dan bang worden om zijn kindje kwijt te raken.

Hechting aan moeder

Kinderen hechten zich aan hun verzorgers in de eerste levensjaren. Hechting aan de moeder gaat meestal op een natuurlijke wijze omdat het kind negen maanden door de moeder wordt gedragen, het borstvoeding van haar krijgt en zij in het begin meer voor de baby zorgt. De moeder is meer receptief (ze begrijpt de signalen van de baby) en responsief (ze weet wat ze moet doen en doet dat dan ook).

Angst van vader voor verlies van zijn kind

Vaders weten meestal wel dat de band van het kind met de moeder in het begin sterker is. Een scheiding met een klein kindje kan de vader (onbewust) bang maken dat hij zijn kind dan kwijtraakt. Wat als zijn kind hem niet genoeg zal kennen? Wat als zijn plaats ingenomen gaat worden door een andere ‘vader’, die misschien wel meer in de buurt van het kind gaat zijn dan hijzelf?

Conflict over de zorg

Vaak reageren vaders op deze angst door tijd met het kind op te gaan eisen. Ze gebruiken het argument dat ze net zoveel ‘recht’ hebben op hun kind. Soms willen ze zelfs dat het kind de helft van de tijd bij hen is. Moeders voelen instinctief dat dit niet klopt, dat een baby bij haar hoort, omdat ze het beter aanvoelen en het kind zich bij haar veilig voelt. Ze kunnen en willen niet zoveel tijd gescheiden worden van hun baby. En dat is het begin van spanningen en conflicten.

De angst van vader is reëel

Het heersende beeld is (niet onterecht) dat een vader bij een scheiding altijd aan het kortste eind trekt, als het gaat om de zorg voor de kinderen. Ook daarom hebben ze het gevoel dat ze nú zoveel mogelijk moeten eisen. Ze zijn bang dat een afspraak die nu genomen en vastgelegd wordt niet gemakkelijk kan worden teruggedraaid. Het is belangrijk om de angst van vaders over het verlies van hun kind serieus te nemen.

Wat te doen?

Ten eerste kunnen ouders op zoek gaan naar informatie over wat precies de behoeften van kleine kinderen zijn, wat hun baby of dreumes nodig heeft en hoe zij zich veilig kunnen hechten (de theorie van hechting). Hopelijk wordt het dan gemakkelijker om een verschuiving te maken van een focus op de eigen behoeften naar een focus op de behoeften van het kindje.

Ten tweede, is het aan te raden om in een zo vroeg mogelijk stadium een ouderschapsplan op te stellen. Liefst onder begeleiding van een mediator, die bekend is met de speciale behoeften van kleine kinderen en die kan helpen bij het opstellen van gefaseerde afspraken. Dit wil zeggen, de afspraken vastleggen die direct ingaan, beschrijven waar ouders naartoe willen als het kind ouder is (bijvoorbeeld 3 of 4 jaar) en de opbouw/stappen daar naartoe.

Echtscheiding Nijmegen