Als het om schrijnende gevallen na scheiding gaat, passen die vaak in twee categorieën; moeders die de kinderen opzetten en weghouden bij hun vader en vaders die vertrekken en de moeder alleen achterlaten met de zorg voor de kinderen. De eerste groep komen we niet tegen aan onze mediation tafel, dat is voer voor advocaten, maar we gaan er vast nog wel een keer een blog aan wijden. De tweede groep komen we wel tegen. Het kan toeval zijn maar op dit moment werken we met veel stellen waarvan de moeder een oproep doet aan de vader om zijn afspraken na te komen en om meer betrokken te zijn bij de opvoeding en zorg voor de kinderen. Waarom laten vaders het afweten? Het is vast niet omdat ze niet genoeg van hun kinderen houden, dus dan moeten er andere redenen zijn.

1. Ze weten niet hoe

Het kan zijn dat de moeder tijdens het huwelijk de moeder de touwtjes in handen had. Sommige vaders vonden dat fijn (konden ze lekker werken/sporten/televisie kijken), andere vaders hebben het gevoel dat ze geen kans kregen om een rol te spelen in de opvoeding omdat de moeder dit naar zich toe trok. Nu de ouders apart leven, weten de vaders niet meer hoe ze op de hoogte kunnen blijven van de dingen die zich in het leven van hun kind afspelen, weten ze niet meer hoe ze interesse moeten tonen, hebben ze geen echt gevoel meer bij hoe hun kinderen werken. Opeens blijken de kleine dingen belangrijk, en dat is niet hun sterkste kant.

2. Vermijdend gedrag

Als je je kinderen ziet, zie je meestal ook je ex. De ontmoetingen zowel met je ex als met je kinderen kunnen pijnlijk zijn. Je wordt geconfronteerd met je schuldgevoelens (over de scheiding, je nieuwe leven, het feit dat je er niet meer bent) of je wordt geconfronteerd met het missen van je kinderen (als je ze weer afgeleverd hebt, blijf je achter met een kater). Als je dan ook nog grote kinderen hebt die boos op je zijn of onverschillig lijken, of als je een leuke nieuwe vriendin hebt die je wel gelukkig maakt, gaan sommige vaders het contact met hun kinderen uit de weg. Dit geldt vooral voor mannen die al een vermijdende persoonlijkheidsstructuur hebben (zoals dat heet); m.a.w. die in het algemeen al geneigd zijn om conflicten en moeilijke zaken uit de weg te gaan.

3. Kritische moeders

Een combinatie van de twee punten hierboven pakken we samen onder het kopje kritische moeders. Bij sommige moeders doen vaders het nooit goed. Ze geven de vaders voortdurend het gevoel tekort te schieten. Alle goedbedoelde pogingen van de vader worden bekritiseerd of in ieder geval aangevuld met opmerkingen over hoe het net wat beter zou kunnen of met verwijten over de dingen die hij tijdens de relatie heeft nagelaten. Soms leidt dat bij een man tot een laag gevoel van eigenwaarde over zijn rol als vader. Sommige vaders kunnen echt denken dat de kinderen beter af zijn zonder hen of in ieder geval dat de kinderen hen niet erg zullen missen.

Wat te doen?

In het eerste geval zijn er tips: lees het boek Weekendvaders van Martine Delfos.

Of onze blogs:

Kwaliteitstijd voor vaders (als je kind bij je is)

Kwaliteitstijd voor vaders (als je kind niet bij je is)

In het tweede geval kunnen moeders niets anders doen dan het loslaten en accepteren dat ze er alleen voorstaan met hun kinderen. Aan hen de moeilijke en ondankbare taak om de vader niet zwart te maken tegen de kinderen. In het derde geval (en misschien is dat altijd wel een goede tip); moeder, kijk of ook jij je niet stiekem hieraan schuldig maakt.

Echtscheiding Nijmegen